Записать ужываючы прыметнікі з назоуниками ў патрэбным склоне. 1. сонейка купаецца ў (празрыстыя лужыны). ўскрайку лесу. 2. алесь заўважыў на дрэве (незвыча, ныя птушкі). 3. у (беларускія лясы) растуць рознь па колеры баравікі. 4. чуюцца спевы ( галасістыя шпа. ки 5. шчупакі адкладваюць ікру сярод зараснікаў (вадзяныя расліны). 6. у белавежскай пушчы дзеці ўбачылі (розныя жывёлы). выдзеліце канчаткі ў прыметніках множнага ліку. вызначце іх склон.

㏒⊂∴∵㏑㏒∞⇆

Язапомнил лето таким,каким оно было. я не могу сказать,что лето прошло на все 100%, но именно эти каникулы я провел лучше всех остальных,которые у меня были. с окончанием учёбы я подумал(а),что мне будет скучно и все будет как обычно,но не тут то было. в первый же день своего отдыха я начал заводить новых друзей,потому что летом,как говорят психологи - мы общаемся в 4 раза активнее,чем осенью или зимой. как только моя компания нашлась,то мы составили мини-план насчет того,как же мы проведём эти дни! это лето запомнилось мне таким : июнь - костер и шашлыки, июль - отдых на море, август - наслаждение. что я имел ввиду под словом "наслаждение". то,что я наслаждался последним месяцем,последними минутами своего отдыха. я мог лежать на траве и смотреть на звезды,каждый раз считая их и сбиваясь, я мог ездить на велосипеде целыми днями и мне доставляло это наслаждение! я надеюсь, что у каждого было это лето незабываемым.

Уапавяданні в. карамазава «дзяльба кабанчыка» расказваецца пра звычайны для вясковага жыцця эпізод — дзеці прыехалі ў вёску да маці «на свежыну» . але пісьменнік звяртае нашу ўвагу на паводзіны дзяцей, іх адносіны да маці.    маці вырасціла, выпеставала трох дзяцей: веру, ніну і сцяпана. мы даведаліся, што ўсе яны добра ўладкаваліся, жывуць у горадзе, не адчуваюць сябе беднымі, а маці толькі адзін сцяпан. вера і ніна нават не адчуваюць сваёй віны за тое, што даўно не былі на магіле бацькі, забыліся туды дарогу. не заўважаюць, што іх маці стала зусім старэнькай, а даглядае такую вялікую гаспадарку. i даглядае не для сябе, а для таго, каб дзеці, прыехаўшы, маглі чаго ўзяць. пісьменнік не апісвае знешнасці сясцёр, а ўсю ўвагу надае адзенню малодшай сястры ніны — белы плашчык, чырвоны берэцік, лакавыя чаравічкі. яна прыехала не ў, а ў госці. ці можна ў белым плашчыку і лакавых чаравічках маці па гаспадарцы? канешне, не. ды яна і не збіралася . яе не ўразілі словы маці аб тым, што цяжка стала «цягнуць» гаспадарку — рукі ломіць і не хапае сіл. але найбольш яскравы эпізод, які характарызуе ўсіх дзяцей — сцэна дзяльбы кабанчыка. «смешна было глядзець, як маці бярэ з агульнай кучы кавалак, варочае яго з боку на бок, перакладае з рукі ў руку, , каму пакласці, а сёстры і коля ўважліва сочаць за матчынымі рукамі, маўчаць, ані слова — не да размоў» сясцёр і зяця турбуе толькі адно, каб толькі іх не абдзялілі. адзін толькі сцяпан заўважае, што маці недзе парэзала палец і ён, заматаны ў белую анучку, «падобны на белую каціную лапку» . аднаму сцяпану няёмка, што маці ўсё мяса аддае ім, а сабе нічога не пакінула. менш за ўсё маці думае пра сябе, а дарослыя дзеці нават не заўважаюць гэтага ў прагным жаданні атрымаць найлепшы кавалак.