Ластауки бабули паулины тып тексту ​

Людзі ўсяго свету любяць спорт і гульні. спорт ўмацоўвае людзей, трымае іх у форме, робіць больш арганізаванымі і дысцыплінаванымі. некаторыя людзі займаюцца спортам дзеля здароўя, а некаторыя – прафесійна.   спорт – гэта культура цела, розуму, паводзін. у кожным горадзе шмат стадыенаў, спортплощадок, басейнаў, футбольных палеў. практычна ўсе віды спорту папулярныя ў нашай краіне, але футбол, фігурнае катанне і тэніс карыстаюцца найбольшай папулярнасцю. існуе шмат людзей, якім падабаецца бег трушком. раніцай і ўвечар можна бачыць людзей, i якія бегаюць у парках, на стадыенах і нават на вуліцах. у кожнай школе вучні праводзяць шмат часу, займаючыся спортам. перш за ўсе, у іх есць ўрокі фізкультуры. і пасля школы яны могуць трэніравацца ў розных спортклубах і секцыях, займаючыся рознымі віі спорту. у нашай краіне шмат увагі надаецца прафесійнаму спорту. кожны год праводзіцца шмат спартыўных спаборніцтваў, спартакіад і алімпіяд. раз у чатыры гады ў розных краінах праводзяцца алімпійскія гульні. гэта вялікае спартыўнае спаборніцтва лепшых спартоўцаў свету. што тычыцца мяне, я гуляю ў настольны тэніс (пінг-понг). ен патрабуе рухомасці, жвавасці і шмат энергіі. ен падтрымлівае чалавека ў добрай форме. я гуляю ў тэніс пяць гадоў, але чым больш я гуляю, тым больш мне гэта падабаецца.я выбіраю спорт, таму што вельмі люблю займацца спортам і лічу яго самым галоўным выбарам у сваім жыцці. спорт-гэта рух, жыццё. некаторыя лічаць, што спорт бескарыснае марнаванне часу. я не разумею такіх людзей. як можна жыць без спорту! я не ўяўляю чалавека, які, не катаўся на каньках, ні разу не станавіўся на лыжы ці не гуляў у футбол. спорт – гэта цудоўная рэч, гэта зносіны, новыя сябры. бо падчас спаборніцтваў знаемішся са сваімі аднагодкамі. спорт быць вяселым, бадзерым і жыццярадасным. спорт – гэта прыгажосць. якое велізарнае задавальненне я атрымліваю ад лыжнай прагулкі або гульні ў футбол.мая альтэрнатыва – гэта спорт, здаровы лад жыцця. яны ствараюць добры бадзеры настрой арганізму. спортам трэба займацца пастаянна. неабходныя гімнастыка, прабежка, гульні ў футбол, валейбол, баскетбол. катанне на каньках, санках, ровары, плаванне ў рацэ. нават проста прагуляцца і пагуляць у снежкі зімой. гэта таксама спорт. хто займаецца спортам, заўседы вяселы, здаровы, менш схільны да хвароб. я вельмі люблю спорт, асабліва футбол. у нас у вёсцы, на ўскрайку лесу есць спортпляцоўка для футбола і валейбола. летам мы гуляем на кожны дзень. па вечарах збіраемся з хлопцамі, дзелімся на каманды і спаборнічаем. днем купаемсяў рацэ. зімой – катаемся з горкі на санках, ходзім на лыжах. з такіх маленькіх добрых перамог над сабой складаецца вялікі поспехі. і тады чалавек шчаслівы! гэтую радасць адкрыцця для сябе я ўжо зрабіў. я зусім не хварэю прастуднымі захворваннямі, таму, што спорт загартаваў мой арганізм.а калі дакладна абраць для сябе від спорту, які адпавядае тваім магчымасцям, навучыцца разумна, спалучаць заняткі спортам з вучобай, то перад табой могуць адкрыцца і алімпійскія вяршыні, заваяваныя выдатнымі спартсменамі нашай краіны.

Серж мілеўскі — адзін з герояў аповесці к.чорнага «насцечка». ён быў вышэйшы і мацнейшы за сваіх аднакласнікаў, лепш за іх апрануты. але пісьменнік падкрэслівае, што «ў вачах яго свяцілася гэтулькі самазадавальнення, гэтулькі ўцехі з самога сябе, што здавалася, — гэты маладзенькі францік зараз заплюе вочы ўсяму свету». серж — нахабны, злосны і адначасова труслівы, баіцца адказваць за свае ўчынкі. ніхто і не чакае ад сержа нічога добрага. ён, нібы сыты і распешчаны звярок, «палюе» на дзяўчатак. яго цешаць іх пакуты, слёзы. не паважае серж і старэйшых: пажылога чалавека называв дурнем і старым чортам. сержа не любілі ў класе. у яго не было сяброў, акрамя белабрысага мішкі, які прымаў удзел ва ўсіх сержавых помстах. адносіны сержа і мішкі былі толькі падобныя на сяброўскія. хлопцы разам помсцілі старому чалавеку, разам наведвалі школьны буфет. але сапраўднымі сябрамі яны не былі. мішка карыстаўся сержавымі здабыткамі, а на тое, каб аднакласніку пазбавіцца памылак, мішкі не хапала. аўтар называв яго падхалімам і падлізнікам. серж хацеў, каб яго лічылі героем, але няправільна разумеў геройства і зусім не ведаў, што такое сапраўдная дружба. ён не любіў працаваць, не ўмеў ладзіць з аднакласнікамі, у яго былі абмежаваныя інтарэсы. серж думаў, што калі яго бацька карыстаецца аўтарытэтам у горадзе, то частка бацькавай славы дастанецца і яму. серж не паважаў сваіх бацькоў, даваў загады бацьку, мог крыкнуць на маці. ён ніколі не сумняваўся, што бацька або маці выканаюць усе яго жаданні. серж нават не прасіў у бацькоў машыну, грошы, а патрабаваў. 3 кожным разам хлопчык станавіўся ўсё больш нахабным. аўтару не падабаецца яго герой. гэта бачна па апісаннях учынкаў, размовы сержа з іншымі людзьмі. вось як к.чорны апісвае патрабаванні сержа: «закрычаў прарэзлівым, пісклівым і распешчаным голасам», «яўкнуў», «запішчаў другі раз». серж меў усё, што можна купіць за грошы, але не меў самага галоўнага — бацькоўскай увагі. бацька сержа быў вельмі заняты чалавек. яму не было калі заняцца выхаваннем сына. ён патураў усім сержавым капрызам, каб хутчэй адчапіцца ад яго. а серж прывык да таго, што яго жаданні задавальняліся, і рашыў, што яму ўсё можна і што ён лепшы і разумнейшы за ўсіх. я думаю, што серж мілеўскі зменіцца. i ён, і яго бацька зразумелі свае памылкі. бацька сержа цвёрда ўпэўнены, што іх можна выправіць.