Цытатная характарыстыка кастуся у творы анатоля кудрауца цітаукі

Аповесць в. быковать "жураўліны крык" - аб суровых днях сорак першага,. в. быкаў піша пра тое, пра што ў той час казалі шэптам, а шматлікія беларускія пісьменнікі наогул не пісалі. ім не хапала мужнасці, каб сказаць, што на вайне былі смяротнікі, якім загадвалі цаной жыцця спыняць фашыстаў. пра гэта - "жураўліны крык". аб вайсковым гонару і антыгуманных рашэннях камандавання. аб маладых і не вельмі людзях, якім так хацелася жыць. пра людзей, запісаных у лагер "ворагаў народа" (віцька свіст, пшанічны), якая гіне адзін героем, а другі - здраднікам. аб маладым, зялёным глечык, падобным на падбітага, зраненага жураўля, які, выбіваючыся з сіл, імкнецца дагнаць жураўліны клін і не можа. гераізм ў быкава - гэта праява высокага чалавечага духу. вобраз салдата ў аповесці "жураўліны крык" паказаны быкавым на фоне суровага і трагічнага сорак першага года, самага цяжкага года вайны, калі найбольш востра стаяла пытанне не толькі пра мільёны чалавечых жыццяў, але і пра лёс радзімы, яе будучыні. не знаю так ли, но я так писала сочинение

1.  стары бабер яшчэ раз азірнуўся на хатку, сышоў з астраўка і паплыў хутка, толькі лёгка разыходзіліся на вадзе хвалі. 2. і на гэтую нядзелю павел не трапіў дадому: мяцеліца мяла цэлыя суткі. 3. чалавек асцярожна расхінуў галінкі, прыслухаўся - усё гэтак жа, як і раніцаю, на галіне суседняга куста пагойдвалася і пасвіствала шэранькая птушачка. 4. слова спявае, слова смуткуе, марыць смяецца, роднае слова ірвецца ў сэрца. 5. спакой, упэўненасць не прыходзілі: вельмі ж многае было незвычайнае, незразумелае.